گلنویس

گلنویس

faatehan@

گُل گفت و گُل شنفت و هممون شنیدیم، چند روز پیش جایی کلمه گُلنویس و دیدم به دلم نشست از سلیقه و انتخابش

و اینکه چرا همه چیزهای خوب رو دلنشین و به گل نسبت میدیم؟

تا حالا بهش فکر کردیم؟ 

چند دقیقه بهش فکر کنیم...

فکر کنم گلها رو همه دوست دارند

با دیدنش لبخند رو لب همه میشینه 

و حس خوشایندی و منتقل میکنه 

ساده بگم حالِ دلِ آدم رو خوب میکنه

ریشه ای درخاک

ساقه و برگی در پسِ آفتاب

ماها هم این بخشها رو تو وجودمون داریم...

ریشه که مهمترین و اصلی ترین بخش وجودیمونِ و هرچه با ریشه تر، اصیلتر 

و زیباتر...

چه حالی میده که ریشه امون تو آسمون و از جنس نور گرفته باشه 

خاک همون دنیای اطراف و پیرامونمونِ و این ما هستیم که انتخاب میکنیم چه برخوردی باهاشون داشته باشیم...

ساقه بنوعی شخصیت و بدنه وجودیمونِ که کار و روزمره امون رو شکل میده، واسه همینه که دوران کودکی خیلی مهمه که شاکله وجودیمون رو میتونه تشکیل بده و ساقه ای هم که آسیب میبینه یا داره کج میشه یا ولِ میره یه چیزی بعنوان تکیه گاه پشتش میگذارن تا دوباره حسابی جون بگیره و خودش مستقل بتونه سرپا وایسه...

و اما برگها، نتیجه و عملکردهای زندگیمون و نمود بیرونی همشونِ 

کدوم بخش از زندگیمون میلنگه؟

ریشه، ساقه یا برگهاش؟

ایام البیض شنیدید؟

دوباره و یه فرصت دیگه

واسه بهتر شدن، واسه خوب شدن، واسه بندگی، واسه نجوای عاشقانه با محبوب، واسه اینکه زلال شیم چون نور، خوشگل و خوشمزه ...

الهی به برکت حضرتِ عشق حال دلتون زلال و آروم، شاد و لطیف

زلالی هاتون گوارای وجود

گلنویس

گل_انار

طاهره شفائی

faatehan@

instagram.com/faatehan